De strijd om Raya's laatste puppiekiesje

Raya heeft een paar dagen geleden zijn laatste puppiekiesje verloren. Ik hoorde hem vallen en ondanks dat ik ziek op de bank lag en me behoorlijk beroerd voelde won mijn hebzucht het van mijn beroerd voelen en dook ik van de bank om het kiesje zo snel mogelijk te veroveren.

Maar die slok-op had hem natuurlijk al weer snel van de grond op gepakt en was er al lustig op aan het kauwen. Gelukkig liet hij hem weer vallen.

Maar voordat ik ook maar de kans kreeg om hem te pakken , was deze keer Shyra me te snel af.

Hij zag de bui van mijn hebzucht al hangen en rende er snel mee onder de tafel.

Maar ik was onverbiddelijk en achtervolgde hem.

Het woordje los, negeerde hij totaal. Genoegelijk bleef hij er op kauwen.

Andere dingentjes aanbieden trapte hij niet in. Slijmen hielp niet.

Uiteindelijk zijn bekje met gevaar voor eigen leven maar opengedaan en het kiesje van zijn tong geplukt.

Triomfantelijk met mijn schat in mijn hand keek ik Shyra grijnzend aan, die me een zeer verontwaardigde blik terug gaf.

Om mijn schuldgevoel maar af te kopen heb ik ze een gedroogde pens gegeven en mezelf wijsgemaakt dat het weer helemaal koek en ei was tussen Shyra en mij.

In totaal heb ik nu 3 kiesjes en 1 tandje. De rest heeft Raya doorgeslikt en daar Hans weigerde om elke dag in zijn ontlasting te gaan zitten wroeten ,gingen die dus verloren.

Nu moeten de volwassen tanden dus nog helemaal naar boven komen. Je ziet al wel witte puntjes boven het tandvlees uitsteken, maar veel nut hebben ze nog niet voor hem.Een pensje kauwen is soms wel wat frustrerend omdat het dus niet zo lekker gaat op zijn tandvlees.Soms slikt hij hem dus na lang gekauw maar helemaal door.

Shyra vind het allemaal wel heel interessant. Hij ruikt het bloed in Raya's bek en zit hem dan ook geregeld in zijn bek te likken over zijn tandvlees.Echt geen gezicht. Je ziet zo'n klein koppie gewoon verdwijnen in zo een enorme bek. Het doet me altijd denken aan die circusmensen die hun hoofd in een bek van een leeuw steken.

Raya had af en toe wel last van het wisselen. Meer bijten op dingen en af en toe piepte die opeens alsof hij pijn had. Gelukkig heeft hij het ergste nu toch wel gehad denkt ik.

Zal wel een prachtig gezicht zijn als zijn volwassen tanden allemaal door zijn, wat een prachtig gebit zal hij dan hebben.

Vandaag is hij trouwens gewogen. Hij weegt nu 28 en een halve kilo.

Ja, ja ons kleine hondje word volwassen. Al is die nog maar 5 maand.Een echte pup dus nog, al zou je dat als je hem ziet echt niet zeggen.Hij steekt al ver boven Raisa uit.

Op de foto kan je een beetje zien dat zijn tanden en kiezen er nog niet door zijn.