En de laatste "oude"" berichtjes

Dag6

Ze doet het echt bovenverwachting goed.Is echt genieten.

Ze is ook al naar de dierenarts geweest. Alhoewel we alleen maar een wormenkuur moesten hebben vonden we het toch een beter idee om gewoon een afspraak te maken zodat ze dat dus ook al mee zou maken.
Ging allemaal helemaal goed.
In de wachtkamer maakte ze kennis met een Jack russel die de mevrouw die erbij was angsvallig naar zich toe trok. Toen Hans zei dat Kiya totaal nog niets wist van de wereld en net bij haar moeder vandaan was, dus zo jong mocht er gesnuffeld worden

Ze is een heerlijk parmantig en bijdehand meisje.
Het is echt geweldig om haar te zien spelen met Raya en Shyra.

Raya is zo voorzichtig met haar. In het begin was hij best onbenullig en moest ik vaak op mijn lippen bijten om het niet uit te kermen dat hij voorzichtig moest doen. Mijn bemoeizucht zou nou niet meteen helpen in goede verhoudingen natuurlijk. En maar goed ook ,dat ik buiten af en toe een ontsnapte kerm mijn mond toch aardig weet te houden, want het gaat dus heel goed.

Kiya kan hem echt behoorlijk op de huid zitten. Een gezellig ongestoord botje kauwen is er niet meer bij. Aan de andere kant van het bot loopt een klein monstertje te trekken aan het bot, en zodra ze merkt dat ze dat bot toch niet uit die poten krijgt begint ze maar aan die kant te knagen.
Zet ze even door en begint aanvallen op Raya zelf, dan legt hij zijn poot over haar heen en knaagt lekker door. Dan zie je dat kleine wurmpje alle kanten uit kronkelen om maar onder die poot uit te komen hahaha
Lukt het haar niet snel genoeg dan heeft een piep het resultaat dat de poot omhoog gaat.

Met Shyra kan ze het ook heel goed vinden.
Toen ze kwam was ze net zo groot als Shyra, maar nu is ze dus al groter. Dat is ook echt een leuk stel bij elkaar. Spelen veel met elkaar.Ben echt heel benieuwd of Shyra de roedelleider blijft. maar als ik Kiya zo zie,dan denk ik toch dat Kiya dat wel van hem over gaat nemen.

Trap lopen kan ze dus ook al.
Opeens stond ze op de vierde tree gezellig met de kat uit haar bakje te eten...

Het is net een vosje , met dat kleine spitse snuitje en die veel te grote oren
Echt een heerlijk wondertje.

En toen was Kiya ziek.

Opeens weigerde ze te eten en even later begon ze met overgeven.

Is dus even kort maar toch behoorlijk beroerd geweest. Overgeven de eerste avond, op het laatst leek het wel 1 keer in het uur. Er kwam alleen nog maar vocht en slijm uit. En je zag haar gewoon zwakker worden. Niet meer reageren op ons,niet meer reageren op de honden. Zo een zielig hoopje hond.

En in de ochtend had ze ook diarree.Dus meteen zaterdagochtend naar de da waar ze een infuus, antibiotoca en pijnstiller kreeg. Een buikgriep had ze dus.
Wat waren we blij toen ze zaterdagavond opeens weer actiever werd en je haar gewoon zag opknappen.
Zondag heeft ze weinig gegeten maar gelukkig begon ze al wel weer te drinken.
Het astronauten voer wat we mee hadden gekregen, weigerde ze.
Toen zij dat kreeg en de andere honden gewoon smuldier, storte ze zich als een bezetene op Raya's etensbak. Raya keek echt totaal verbijsterd op zijn bord neer hahaha
Haar toen maar wat smuldier gegeven. Terwijl ik met het bakje naar haar bord boog, wierp ze zich op het bakje en wilde het uit mijn hand trekken. Ze gedroeg zich echt alsof ze een jaar niets te eten had gekregen. En wat een kracht heeft ze zeg in die kleine kaakjes van haar, onvoorstelbaar.
Toch at ze maar weinig, gaf dus zelf heel goed aan wanneer het genoeg was.

Vandaag heeft ze ook nog wat minder gegeten dan normaal. Maar verder is ze helemaal de oude weer.
Ondeugend, ondernemend, actief en supervrolijk.

Vanmorgen zijn we naar de kinderboederij geweest. Ze vind al die dieren reuze interessant. Moest eerst even blaffen en zelf een grom laten horen. Maar toen die schapen zich er geen bal van aantrokken, ging ze toch maar over op snuffelen.
Jammer genoeg liepen de meeste dieren allemaal wat in het midden dus echt veel neuzen heeft ze niet gedaan.
Daarna nog even het parkje ingelopen en "hier" geoefend en aporteren.
Hier ging geweldig. En wat een prachtig gezicht, zo een klein bolletje wol, keihard naar je toe te zien rennen.
Apoteren krijgt ze ook al door. Alhoewel het natuurlijk ook geweldig is om lekker met die bal de andere kant uit te rennen en daar even lekker alleen te spelen.
Maar voor zo klein als ze is, vind ik dat ze het geweldig doet.

Hondjes die voorbij kwamen werden verschillend bekeken. Sommige moest ze tegen blaffen, andere ging ze snuffelen en sommige negeerde ze gewoon.
Een poosje met een man staan praten met een heel klein hondje. Ze rende op hem af toen hij haar riep en liet zich vol enthousiasme aaien. Hij deed dat ook geweldig. Door de knieen en onder haar kin aaien.Zulke mensen zou je allemaal tegen moeten komen
Ze vond hem zo aardig dat ze vrolijk met hem mee liep toen hij verder liep, alsof ze haar nieuwe baasje gevonden had........
Dat vonden wij persoonlijk toch wel een beetje te ver gaan hahaha...... dus zijn we maar gaan roepen en lokken en wegrennen om haar weer mee naar huis te krijgen. Uiteindelijk besloot ze dat het waarschijnlijk toch ook wel zielig was voor ons was als ze niet kwam en kwam toen weer met een enorme vaart naar ons toerennen


Thuisgekomen had ze dus goede trek. Toen maar even in de bench gedaan want ze begon al weer de andere uit te dagen om te spelen en het leek me toch een beter plan als ze eerst even ging slapen.
Met een mopperende zucht ging ze liggen, keek me even aan of ik wel gezellig bij haar bleef zitten naast de bench en viel toen bijna gelijk in slaap.