Shyra 1 jaar bij ons :-)

Oudjaarsdag 2008.


Hans was het zat. Op 30 december werd hij wakker en zei, ik ga op zoek naar een hond.
Na in dit jaar zowel Shita als Saba verloren te hebben raakte we steeds meer in een spiraal van negativiteit. Tuurlijk we hadden onze Raisa nog,en wat een geluk en wat een wonder. Al een dik jaar kanker, maar nog steeds was ons meisje bij ons.
Maar het was zo stil, en we miste zo erg de honden maar ook hondengeluiden en liefde om ons heen.
Dus Hans zei voor mij totaal onverwachts.....vandaag ga ik op zoek naar een hond.

We hadden al een paar keer een malthezerpup gezien in de buurt, 3 x een verschillende pup en het leek bijna een teken dat we een malthezer zouden krijgen. Geen enkele andere hond trok ons meer,maar tot 3 x toe viel ons oog apart van elkaar op een 3 verschillende malthezerpups.
We kregen een adres van een opvanghuis voor honden.Dus snel gebeld en ze had hondjes. Ze noemde een rijtje op van de honden die bij haar waren en zei op het laatst.....oja en morgen komt er een malthezertje uit Amsterdam.Ik weet nog niets over het hondje ,ook niet hoe oud hij is.
Oh maar dat word hem hoor ,zeiden we tegen elkaar. Dat kan gewoon niet missen.
Of het ons uit kwam dat ze de volgende avond op oud jaarsavond bij ons zou komen met wat hondjes, want ze moest toch in de buurt zijn om een logeehondje thuis te brengen.
Nou, ons kon het niet snel genoeg zijn.

7 Uur zou ze hier zijn. En het duurde en duurde maar. 7 uur niemand, 10 over 7 niemand, kwart over 7 niemand.
Zenuwen gierde door mijn lijf.Het leek wel of ze nooit zou komen.
Eindelijk 10 voor half 8 ,daar kwam ze aan. Sorrie hoor ,dat ik zo laat ben, zei ze, maar het liep allemaal nogal uit.
Geeft niets hoor, zeiden we stoer,alsof we van de zenuwen niet al onze nagels op hadden gegeten.

In haar armen een wit bolletje wol met prachtige ogen.Liefde op het eerst gezicht.
De andere hondjes die ze bij zich had,waren echt schattig,grappig en heel lief.Maar dat bolletje wol, die hoorde gewoon bij ons.Ook al wisten we niets van zijn verleden, niet eens hoe oud hij was, niet eens dat hij een hij was. Dat hondje hoorde bij ons.

En zo kwam Shyra bij ons.

Wat was hij stil die eerste avond, zo lief en zo moe van alle indrukken.
De hele avond heeft hij op schoot gelegen en geslapen. Toen we naar bed gingen kregen we hem niet wakker.Zo vast sliep hij.
De volgende ochtend werden we wakker en had hij overgegeven en probeerde het te verstoppen.
Schuchter en voorzichtig was hij.
Zijn veiligheid zocht hij meteen bij Raisa,naast haar ging ze liggen en daar voelde hij zich veilig.

Toen hoorde we dat hij 5 en half maand was, en bij de stichting was gekomen via een vrouw die hem uit de broodfok had gehaald. Alleenstaand was toen ze hem haalde,een vriend kreeg, in verwachting raakte en een bloedhekel aan hem kreeg. En dat was te merken aan zijn gedrag, mensen vertrouwde die niet.

Gelukkig heeft onze eigenwijze manneke zijn plekje helemaal gevonden. Hij is lief,aanhankelijk, aanbid Hans en wil het liefst de hele dag bij Hans zijn.
Steeds meer accepteerd hij mensen en vertrouwd ze.
En vandaag is hij dus precies een jaar bij ons

En wat hebben we geboft dat hij op onze weg is gekomen, zo'n bijzonder hondje wat zo ontzettend veel liefde geeft en mensen ondanks dat ze hem zo slecht hebben behandeld zijn eerste levensmaanden toch nog een kans geeft.

Wij weten zeker dat Shita en Saba hem op onze weg hebben gestuurd. Teveel toevalligheden.En dat maakt het nog een beetje meer bijzonder.



2 filmpjes gemaakt op 1 januari