De betovering van de maan

Midden in de nacht ...
Kiya maakt me wakker, ze wil de tuin in. Raya, Shyra en Caya staan al bij de deur te wachten.
Een rare gewaarwording ze daar allemaal te zien staan om naar buiten te gaan.
Vijf minuten later sjokken 3 witte schimmen de kamer weer in en ploffen met een voldane zucht weer op hun plekje.
En klein zwart schimmetje ontbreekt wat vreemd is want ze komt altijd met ze mee naar binnen.
Me voorbereidend op een hele zoektocht stap ik gewapend met lampje de tuin in , een zwart poesje in een nachtelijk donkere tuin vinden zal niet zo snel gaan bedenk ik mij.
Maar als ik in de tuin kom zie ik haar zitten.
Het is helder weer en de bijna volle maan verlicht de tegels voor het raam. En midden in dat licht zit Caja.
Met haar kopie omhoog kijkt ze met grote ogen naar die prachtige bal aan de hemel. Gehypnotiseerd.

Een prachtig gezicht. Het lijkt wel een ritueel, verbonden met elkaar.
Als ik haar oppak mauwt ze een keer zacht maar haar blik lijkt gevangen in de betoverende schoonheid van de maan.
We staan daar samen ,opgenomen in een bijna buitenaardse sfeer. 
Het licht van de maan valt als een deken over ons heen en geeft een onbeschrijfelijke rust. Een weten. Beloftes. Verbondenheid.

Als ik even later weer in bed lig vraag ik me af .....
Wilde de honden en Caja daarom naar buiten, omdat de maan hun riep.

Op deze foto keek ze niet naar de maan maar naar een vogel