Foto's : Hans Neumann
zaterdag 23 januari 2010
Vandaag viel je foto om
Vandaag viel je foto om.
Ik was verbaasd, dacht nog.....stond de foto van Saba niet op die plek?
Later zag ik je opeens voor me, je mooie ogen, je lieve neus, je grappige hangoren, je zachte uitstraling.
Je lieve zachte dwang als je geaaid wilde worden en ik "over" zei. Hoe je van mijn hand die je aaide naar mijn andere hand liep......want die was immers nog niet aan de beurt geweest.
Ik zag opeens de foto voor me die genomen is een paar dagen voor je overlijden en opeens drong het tot me door....
Vandaag viel je foto om.
Precies 2 jaar na je overlijden.Precies op het tijdstip dat je ons verliet.
Ik voel een scheut van pijn, een diep verlangen om je weer te kunnen aaien,knuffelen,even in je mooie ogen te kijken.Je rust te voelen.
Twee jaar verder ben je bij mij vandaan.
Maar vandaag viel je foto om .
En maakte je,je aanwezigheid bekend en herinnerde je mij er aan dat ook al ben je fysiek niet meer hier bij mij, je geest gaat nooit bij mij vandaan.En jij mij op zal wachten als ook ik over zal gaan.
Want vandaag ben ik ook 2 jaar dichter bij jou.
Voor altijd in mijn hart.
We'll meet again
zaterdag 2 januari 2010
De Witte herder...Raya vertelt.
Ik zit op de bank en voel me boos. Net op een forum geweest waar ik gewoon helemaal niet meer naar toe moet gaan en weer gelezen hoe de witte herder ten onrechte negatief omschreven word.
De neus van Raya duwt opeens tegen mijn arm, hij legt zijn voorpoten op mijn schoot zodat zijn kop op ooghoogte is.
Ik besef dat zijn kop en mijn hoofd even groot zijn en zie de prachtige uitstraling vlak voor mijn ogen.Ik voel me zoals altijd op zulke momenten verwonderd door de enorme kracht en warmte die hij uitstaalt.In zijn ogen zie ik een enorme wijsheid en zachtheid. Hij heeft een koninklijke schoonheid die me bijna de adem beneemt.
Waarom ben je boos Marianne?
Ik las net weer een berichtje die jou ras zo negatief beschreef Raya. Jullie zijn schuw, eenkennig en......
Raya's neus duwt tegen mijn mond. Hij geeft me een lik over mijn neus.
Waarom kan dat jou schelen wat iemand zegt over mijn ras. Wij weten de waarheid toch. Wij kennen de geschiedenis van mijn ras die al zo lang terug gaat.
In 1900 werden mijn voorouders al aan het hof van de koninklijke familie uit het Huis Habsburg geboren.
Er zijn zelfs berichten en tekeningen waarin witte herders omschreven worden als herdershonden die het vee bewaakten en hoeden in 1700.
Begin 20 ste eeuw werd ons ras aan de duitse herder verbonden.De stamvader van de Duitse - en Witte herder had witte voorouders. Iets wat de fokker maar liever negeerde, want hij wilde het witte er juist uit hebben.
Ja Raya en toen begon eigenlijk de ellende pas.
De witte kleur zou opeens de vacht van de Duitse herder flets maken en daarom had de witte herder geen recht meer op een bestaan. Geprobeerd werd om jullie uit te laten sterven.
En daarom maakt het me ook zo boos dat iemand nu........
Raya legt zijn poten op mijn schouders en kijkt uit de hoogte op mij neer.
Sterk, een oerkracht uitstralend. Met een enorme wijsheid in zijn ogen.
Dat hoort nou echt bij jou ras Marianne, boos worden om wat een ander zegt. Wat veranderd er aan de waarheid als een ander het tegendeel beweerd.
Wat neemt het van mijn ras af?
Niets Raya, maar.....
Laat het dan.
Wij weten beter.
Opeens voel ik tandjes om mijn hand sluiten, 2 nieuwsgierige ogen kijken ons aan.
Is het werkelijk waar......
Bestaat mijn ras uit hulphonden,reddingshonden. Werken ze in sommige landen als politiehonden en zijn er beroemde filmsterren tussen.
Ja Kiya dat is ons ras, juist omdat we evenwichtig zijn,zelfvertrouwen hebben, onbevreesd zonder vijandig te zijn.We beschermen onze baas en zijn huis,dat komt nog door onze geschiedenis als hoeders van het vee. We zijn wat gereserveerd naar vreemde toe, maar altijd zonder angst.
En ben ik ook zo Raya?
Kijk maar in een sloot Kiya en je ziet je spiegelbeeld, en als je goed in je ogen kijkt zie je de kracht,wijsheid en de rust van je voorouders.
Kiya loopt weg, hapt in gedachten in een mouw van een trui die over de stoel hangt en trekt hem op de grond. Haar kontje zakt en terwijl ze een plasje doet voelt ze zich opeens vol trots....zij hoort tot dat geweldige ras ,een ras die helden in zich heeft, mensenredders en helpers ..... de Witte Herder!!
Abonneren op:
Posts (Atom)