Het grote misverstand

Raya ziet de wereld heel anders dan ik.

In mijn wereld probeer ik te leven en te laten leven. Ik eet geen vlees, dood geen dieren. Wespen en muggen die ongevraagd bij ons op bezoek komen, worden netjes gevangen in een glas en buiten de deur gezet.

Teken worden met uitgebreide,dramatische aanwijzingen van mijn persoon door Hans gevangen en er uitgezet.

Het enige wat ik die dieren aan doe is ze waarschijnlijk een minderwaardigheidscomplex bezorgen door mijn tot walging vertrokken gezichtstrekken en mijn wanhopige gekerm naar Hans toe om die engers zo snel mogelijk naar buiten te verbannen.

Raya ziet het leven volgens mij als 1 grote snoepwinkel. Loopt die langs een web dan steekt hij zijn grote neus het web in en als de spin niet al is verdwenen in zijn neusgaten dan zie je een genoegelijke grijns op zijn koppie verschijnen en zijn ogen beginnen te glimmen.

Yesssssss ik heb er weer 1 gevonden hoor .... zie je hem denken. En hap, kauw kauw en weg is de spin ....

Ik heb hem al gewezen op het feit dat spinnen ook recht op leven hebben en wezentjes met gevoel zijn Maar het enige wat ik daar mee bereik is een natte lik, met waarschijnlijk nog kleine deeltjes spinnenlijk, over mijn neus en een hele voldane kop die me vol dankbaarheid aankijkt omdat ik overal webben met spinnen voor hem neer hang en hij al dat lekkers mag gaan zoeken.....

Maar ik moet hem nageven dat hij wel zijn serieuze gezicht opzet als ik hem mijn bezwaren uitleg....