Het grote misverstand

Raya ziet de wereld heel anders dan ik.

In mijn wereld probeer ik te leven en te laten leven. Ik eet geen vlees, dood geen dieren. Wespen en muggen die ongevraagd bij ons op bezoek komen, worden netjes gevangen in een glas en buiten de deur gezet.

Teken worden met uitgebreide,dramatische aanwijzingen van mijn persoon door Hans gevangen en er uitgezet.

Het enige wat ik die dieren aan doe is ze waarschijnlijk een minderwaardigheidscomplex bezorgen door mijn tot walging vertrokken gezichtstrekken en mijn wanhopige gekerm naar Hans toe om die engers zo snel mogelijk naar buiten te verbannen.

Raya ziet het leven volgens mij als 1 grote snoepwinkel. Loopt die langs een web dan steekt hij zijn grote neus het web in en als de spin niet al is verdwenen in zijn neusgaten dan zie je een genoegelijke grijns op zijn koppie verschijnen en zijn ogen beginnen te glimmen.

Yesssssss ik heb er weer 1 gevonden hoor .... zie je hem denken. En hap, kauw kauw en weg is de spin ....

Ik heb hem al gewezen op het feit dat spinnen ook recht op leven hebben en wezentjes met gevoel zijn Maar het enige wat ik daar mee bereik is een natte lik, met waarschijnlijk nog kleine deeltjes spinnenlijk, over mijn neus en een hele voldane kop die me vol dankbaarheid aankijkt omdat ik overal webben met spinnen voor hem neer hang en hij al dat lekkers mag gaan zoeken.....

Maar ik moet hem nageven dat hij wel zijn serieuze gezicht opzet als ik hem mijn bezwaren uitleg....

Een echte man

Raya is nu 6 en half maand en vind dus dat hij zich nu dus maar eens als een echte volwassen reu moet gaan gedragen.

Dus is hij van de week begonnen om te plassen met zijn poot omhoog.

Wel moet hij natuurlijk aan zijn imago denken want hij wil niet afgaan bij de honden in de buurt.Dus oefent hij in het bos.

Elke boswandeling gaat het pootje keurig de lucht in en blijft hij in de buurt met zijn kontje omlaag plassen.

Helaas is het plassen met 1 poot niet echt eenvoudig. Je moet er toch wel even aan wennen hoor om zo op 3 pootjes te staan en dan ook nog eens je evenwicht te houden.Soms valt hij een beetje om.

En richten moet je toch ook met een bepaalde tactiek doen zonder dat je die vervelende voorpoot die wel erg in de weg staat nat plast.

Maar na flink oefenen is dan eindelijk de dag daar, dat het hem lukt.

Geen gewiebel en geen nat voorpootje.

Met spanning wacht hij zijn volgende wandeling in de buurt af. Even goed zoeken waar je als volwassen hond je eerste volwassen plas met een koele blik kan doen.

Die lantaarnpaal is veel te gewoon.

Die struik is het ook niet helemaal.

Moeilijk hoor.

Maar heee dat is DE plek......

Volkomen ontspannen en met op zijn kop een grijns van oor tot oor stapt hij cool naar een mooi paaltje dat voor een grasveld staat en waar een bordje opzit wat zegt dat alleen volwassen reutjes daar maar mogen plassen..........

Raya nog steeds niet lekker

Vandaag was Raya zieker dan gister. Hij gaf dan wel niet over maar had nu waterdunne diarree en voelde zich nu zichtaar beroerd.
Hij was de hele dag zo loom,lag maar te slapen en taalde niet naar eten,knuffels of wandelingen.Echt ziek dus. Zo zielig.
Gelukkig had hij geen verhoging of koorts. Zijn temp. was 38- 9, dus dat was goed.
Aan het eind van de middag begon hij zich al weer iets beter te voelen en rende zowaar naar de keuken toen ik ging koken.
Ik heb hem nog even uitgelegd dat mijn bedoeling toch echt was om hem vandaag op een dieet dagje te zetten en morgen pas weer voorzichtig wat te geven.
Je zag hem begrijpend naar me luisteren en vervolgens met een hypnotiserende blik naar het eten kijken.
Tja en wat doe je dan....... juist je geeft hem !
Niet teveel maar toch wat kip dus.
Hij at het met veel smaak op en keek zeer tevreden na de tijd.

Later heeft hij nog een poos met een andere hond gespeeld ,vertelde Hans. Dat houdt in dat hij de hond uitdaagt en de desbetreffende hond van 13 lentes oud hem met een wazige blik aanstaart en met een vermoeide zucht alles over zich heen laat komen terwijl hij zich ernstig afvraagd of hij in zijn jonge jaren nou ook zo een uitslover is geweest.
Het baasje van deze hond is trouwens een dikke vriendin van Raya. Zij is helemaal gek van hem en hij op haar.Ze neemt het ook helemaal voor Raya op, dus toen Hans eens vertelde dat hij wel eens verstoppertje speelde in het bos zodat Raya hem oplettend in de gaten zou houden, was ze helemaal verontwaardigd van zoveel pesterij en moest Hans toch wel goed van zich af praten om niet een bestraffende draai om zijn oren in ontvangst te hoeven nemen.

Het gaat tot nu toe dus weer goed met Raya. Hij heeft geen diarree meer gehad en heeft niet meer overgegeven vanaf vanmorgen. Wat misschien niet zo gek is want volgens mij moet die helemaal leeg zijn onderhand. Maar hopelijk is het toch een teken dat hij het ergste gehad heeft.

Vandaag heeft Hans nog even snel een foto gemaakt van hem terwijl hij met zijn beer wat wezenloos voor zich uit zat te kijken. Zo lief, net of hij troost zocht bij de beer omdat die zich niet lekker voelde.
Snel dus...omdat een fototoestel voor Raya hetzelfde lijkt te betekenen als "hier" zeggen.