.jpg)
Lieve Raisa,
Vandaag is het een jaar geleden dat jij ons verliet.Je trouwe mooie ogen keken ons voor het laatst aan, alsof je wist dat het nu zo ver was en je weg moest gaan.
Twee en half jaar was je ziek geweest. Had je lichaam een kanker ontwikkeld die je elk moment het leven in jou mooie lichaam onmogelijk kon maken.
Een paar weken zeiden ze, misschien een paar maanden en als je geluk hebt wat jaren zal ze nog te leven hebben.
Geopereerd kon je wel worden maar terug komen zou het omdat het te dicht bij de darm zat en niet alles weg gehaald kon worden.
Het lag er maar aan zeiden ze, welke kant de tumor uit zou groeien, of hij een orgaan zou raken.
Twee keer ben je geopereerd. En zo was je nog 2 en half jaar bij ons.
Elke dag voelde als een geschenk. En elke dag bracht ons dichter bij je dood,
Shita overleefde je en ook Saba ging je voor. Je leek onoverwinnellijk. Bijna zouden we geloven dat je de kanker een loer draaide en gewoon bij ons zou blijven en heel oud zou worden.
.jpg)
Maar toen groeide de kanker weer. En voor de 3-de keer werd je geopereerd. Vol goede moed brachten we je weg, Tuurlijk zou je net als na de vorige 2 operaties er weer een jaar tegen kunnen.
Jij met je sterke wil.Jij zou de kanker overwinnen.
Maar zo mocht het niet zijn. De tumor zat om je darmen. Niet meer te opereren.
Weer kregen we de boodschap...het kan een paar dagen duren, een paar weken misschien.Het ligt er aan hoe hard het groeit.
Jij wist 6 maand te winnen van het leven.
En toen kwam de dag dat we je moesten laten gaan.
20 Juli 2009 kwam de dierenarts je 's middags je laatste spuitje geven.
Daarvoor maakte we onze laatste wandeling in het bos met jou.
Thuis at je ,je laatste pens.
En toen moesten we afscheid van je nemen.
Zo rustig als je ging.Nog 1 keer keek je ons aan en toen ging je alleen verder.
Na 13 en een half jaar onafscheidelijk bij ons te zijn geweest, ben je alleen verder gegaan.
Ik hoop dat Shita en Saba je hebben opgewacht en jullie samen zijn ,daar waar geen pijn en ziekte iis. Waar je alleen maar gelukkig kan zijn.
Ik mis je meisje !!!
Ik ben zo ontzettend trots dat je ,je leven bij ons geleefd hebt.
Voor altijd in mijn hart.
We'll meet again
