Van niemand heb ik zoveel geleerd als van mijn dieren.

Van niemand heb ik zoveel geleerd als van mijn dieren.

Als ik naar ze kijk leer ik wat het is om ten volle te leven.
Alleen te zijn in het Nu
Zij maken zich geen zorgen over het moment van straks.
Zij hebben geen heimwee naar het verleden.
Zij kunnen zo genieten van een blaadje in de wind een stukje papier,de golven van het water.

Als ik naar mijn honden kijk,weet ik dat wat ik zie is ,wat ze zijn.
Zij spelen nooit mooi weer met andere honden, zijn niet aardig in hun gezicht om hun in hun rug aan te vallen.
Eerlijkheid is hun les.
Zijn wie je bent en je nooit anders voordoen dan wie je bent.
Nooit een ander voor de gek houden ,nooit kwaadspreken of bondjes vormen tegen andere honden.

 

Als ik naar mijn honden kijk,dan weet ik dat ik zoveel van ze kan leren.

Zij de beste leraren zijn die ik maar kan krijgen.

Want zij leren mij wat het doel is van mijn bestaan.

waar het in het leven eigenlijk allemaal om draait.

Als ik naar mijn honden kijk,voel ik me trots dat zij bij mij hun leven leven.

Een zonnige wandeling

Verleden week was het heerlijk weer.Het zonnetje scheen vrolijk, dus de boswandelingen waren net eventjes vrolijker dan anders.

Kiya en Raya doen even een wedstrijd wie de langste tong heeft........

Af en toe moet er natuurlijk even gekeken worden of er geen water zit tussen de wortels van de bomen

Je ziet Raya denken.........zal ik aanvallen of toch maar niet........

Shyra denkt er het zijne van......

De hondenfluisteraar.......... :-)

De foto's heb ik voor de verandering eens gemaakt : -)

Waarom de broekriem is uitgevonden ,of.....verbazing alom..

Werkelijk soms zakt je broek spontaan af.
Je bent lekker voor het naar bed gaan met Raya aan het wandelen. Je kuiert wat ,kijkt wat rond en verlangt al naar je heerlijke warme bed. Raya kuiert wat mee, snuffelt hier en daar en lijkt ook wel wat lomig zo aan het eind van de dag.
Dan kom je een hoek om en staat oog in oog met je allerliefste (ahum) overbuurvrouw, die haar beide honden uit laat. De maltezer rukt woest blaffend aan de lijn en doet schijnaanvallen naar zowel mensenbenen als naar Raya.
Op dat moment onwaakt Raya en doet gezellig mee. Zijn zware blaf galmt over de net nog stille en verlaten straat.

Een voor mij normaal mens loopt door, kan nog iets in de trant zeggen van ......nou nou en dat op de late avond, of ....ze zijn het niet echt met elkaar eens....
Maar nee de buurvrouw bedenkt hele andere dingen,gaat stil staan en zegt .........
"nou nou, dat is niet best he!!!!!!!!"Nadrukkelijk met haar hoofd wijzend naar Raya. "dat is niet goed hoor!!!!!" Haar arm word bijna uit de kom gerukt door de nog steeds woest blaffende Maltezer, die aan de toon van zijn baasje hoort dat zij het volledig met hem eens is.Voor ze weer in beweging komt zegt ze nog even......
"Och och wat zal dat een ellende geven als die los schiet....!!!!!"

Je loopt door, jezelf afvragend wat er nu precies gebeurde de laatste 2 minuten. En opeens weet je waarom er bretels en broekriemen zijn uitgevonden.......
Dat is om er voor te zorgen dat je broek niet afzakt van zoveel verbazing...........

De castratiechip

Gister moesten we naar de dierenarts om Shyra en Raya een castratiechip te laten inspuiten.
Kiya is nu 5 maand en de chip werkt pas met 6 weken en werkt minimaal een half jaar. Dus het leek nu de beste tijd. Tussen 7 maand en een jaar worden ze toch meestal voor de eerste keer loops.
We waren wel heel benieuwd hoe ze zich daar zo zouden gedragen met zijn drieeén.

Nou nou, Shyra en Raya gedroegen zich voorbeeldig. We hadden eerst voor de zekerheid Shyra nog even in de auto gelaten. Shyra gaat altijd wat stoer doen als ze met de andere is en omdat we Kiya juist meenemen omdat het gewoon goed voor de socialisatie is,dachten we misschien wijzer hem even in de auto te houden eerst.
Nou dat had dus niet gehoeven.Raya en Shyra gedroegen zich keurig.
Raya eerst even een blaf (heel zwaar en galmend in die kleine ruimte) naar de da omdat ze hem aandacht gaf, maar met de prik en nakammen of de chip niet in de vacht was blijven hangen, stond hij er gewoon rustig bij.

Shyra geen blafje en piepje.
Bij Shyra zag ik pas goed hoe dik die naald wel niet was waar ze mee prikte, ik moest toch wel even een hartgrondig "allemachtig" kwijt ,zo dik.
Ik verwachte dan ook een heftig gejank van Shyra's kant maar nee hoor, hij liet gewoon alles over zich heen gaan.
Ze had alleen een adertje geraakt waardoor het nogal bloedde en toen ze dat bleef vasthouden om te stelpen, had die er wel genoeg van en wilde de tafel af.
Maar verder was hij echt een voorbeeldig hondje.

En dan Kiya......Mevrouw drama queen.
Hans was met zijn eigen auto, die ging daarna met Kiya meteen door het bos in, dus Kiya,die bij mij in de auto zat, had even Hans en Raya niet gezien.Nou het leek wel alsof ze ,ze weken niet gezien had. Aanstellen, piepen,janken,verwijtend blaffen en natuurlijk in de wachtkamer gekomen nog najammeren.
Toen Hans met Raya in een apart kamertje ging om Raya te wegen was de ellende voor Kiya helemaal niet meer te overzien,weer jankend blaffen, protesteren, de hele wereld moest toch weten wat voor ongeloofelijk wreed verdriet haar werd aangedaan.En ze maakte ons zeer duidelijk dat ze dit soort gedrag van ons dus niet pikte.
Nieuwsgierige blikken van assistentes door het raampje.Licht verwijtend naar mij kijkend waarom ik die arme zielige pup daar minstens zat te knijpen.
Ik maar schaapachtig lachen en verontschuldigend mijn schouders op halen....... ja ik weet het ook niet he, doet ze anders noooooooit.......

Toen ze Hans en mij dus weer in het gareel had ,vond ze alles maar reuze interessant. Liep overal als een blij kind alles te besnuffelen. En was er als de kippen bij als de geprikte als troost en afleiding kaasblokjes kregen. Ze vond dat zij dat ook zeker verdiende.
Ging zelfs keurig zitten toen de dierenarts "zit" zei en haar een koekje gaf.
Shyra dacht ..... ga zelf maar zitten, dat koekje ga je me toch wel geven.
En gelijk kreeg hij.

Maar ze hebben zich dus werkelijk keurig gedragen.
Vind het vooral leuk om te zien, dat Raya eerst even wennen moet een paar minuten. Maar dan opeens ook in de rust zelve veranderd.
Daaraan kan je toch zien dat hij nog echt in de pubertijd zit.

De eerste week kunnen ze dus door de chip juist erg macho gedrag gaan vertonen,zei ze. Maar daarna verdwijnt dat weer.
Ben heel benieuwd of ze er nog door gaan veranderen qua gedrag of vacht.
Dat kan natuurlijk wel, want hun lichaam is in de waan dat ze gewoon gecastreerd zijn.

Ik had eigenlijk de dierenarts nog even naar Kiya's gebit willen laten kijken.
Ze is vollop aan het wisselen. Heeft al echt volwassen kiezen achter. Prachtig om te zien.
Maar ben het helemaal vergeten.

Raya weegt 44 en halve kilo
Kiya weegt 22 kilo.

Bed afhalen

Bed afhalen moet zo simpel zijn. Je trekt de zooi eraf en huppa in de wasmachine en klaar ben je.

Hier.......Ik buk me om het kussen te pakken voor de slopen.3 honden werpen zich op het kussen........
Ik gooi een bot weg...3 honden er achter aan.
Snel kussenslopen eraf....pffff gelukt.
Ik pak dekbed om hoes eraf te halen.....3 honden werpen zich bovenop dekbed en hebben de grootste lol. Wat leuk toch dat ik zo met ze aan spelen ben, zie je ze denken.
Ik gooi een pet die de honden zich eigen hebben gemaakt, van het bed.....3 honden erachter aan.
Snel snel dekbed eraf halen.......Nope....voor ik klaar ben springt de eerste al weer met zijn volle gewicht op het dekbed.
Ik gooi een volgend bot weg ,weg honden........maar weer ben ik niet snel genoeg.
Ik mopper....3 honden kwispelen met staart omdat ik zo leuk tegen ze aan het praten ben en 1 probeerd me vrolijk in mijn neus te bijten.
Nog maar eens bot weg gooien ........en gelukt, ik heb het dekbedovertrek eraf.
Nu het onderlaken nog.............................

Voor ik hele bed heb afgehaald ben ik kwartier verder.........honden vinden me geweldig....ik zit uitgetelt aan de koffie en droom van de eenvoud om zonder eigenwijze,behulpzame honden, gewoon in een halve minuut mijn bed af te halen.........

3 paar ogen kijken me ondertussen gelukzalig aan....zullen we het nog een keer doen, lijken ze te vragen.
En ik denk stiekum.......ik wil nooit meer mijn bed in een halve minuut af willen halen

Regen

Kiya werpt blik om het hoekje van de tuindeur,ze moet plassen. Bah het is nat Kijkt me eens aan, snuffelt nog eens met haar neusje in de natte wind. Draait zich om en laat haar kontje in de kamer zakken.
Heerlijk lekker in de warmte en de droogte plassen zie je haar denken............. en met een tevreden zucht gaat ze op de bank liggen............. hahahaha,wat een hond

Vandaag viel je foto om

Vandaag viel je foto om.
Ik  was verbaasd, dacht nog.....stond de foto van Saba niet op die plek?
Later zag ik je opeens voor me, je mooie ogen, je lieve neus, je grappige hangoren, je zachte uitstraling.
Je lieve zachte dwang als je geaaid wilde worden en ik "over" zei. Hoe je van mijn hand die je aaide naar mijn andere hand liep......want die was immers nog niet aan de beurt geweest.
Ik zag opeens de foto voor me die genomen is een paar dagen voor je overlijden en opeens drong het tot me door....

Vandaag viel je foto om.
Precies 2 jaar na je overlijden.Precies op het tijdstip dat je ons verliet.
Ik voel een scheut van pijn, een diep verlangen om je weer te kunnen aaien,knuffelen,even in je mooie ogen te kijken.Je rust te voelen.
Twee jaar verder ben je bij mij vandaan.

Maar vandaag viel je foto om .
En maakte je,je aanwezigheid bekend en herinnerde je mij er aan dat ook al ben je fysiek niet meer hier bij mij, je geest gaat nooit bij mij vandaan.En jij mij op zal wachten als ook ik over zal gaan.
Want vandaag ben ik ook 2 jaar dichter bij jou.

Voor altijd in mijn hart.
We'll meet again

De Witte herder...Raya vertelt.

Ik zit op de bank en voel me boos. Net op een forum geweest waar ik gewoon helemaal niet meer naar toe moet gaan en weer gelezen hoe de witte herder ten onrechte negatief omschreven word.
De neus van Raya duwt opeens tegen mijn arm, hij legt zijn voorpoten op mijn schoot zodat zijn kop op ooghoogte is.
Ik besef dat zijn kop en mijn hoofd even groot zijn en zie de prachtige uitstraling vlak voor mijn ogen.Ik voel me zoals altijd op zulke momenten verwonderd door de enorme kracht en warmte die hij uitstaalt.In  zijn ogen  zie ik een enorme wijsheid en zachtheid. Hij heeft een koninklijke schoonheid die me bijna de adem beneemt.

Waarom ben je boos Marianne?
Ik las net weer een berichtje die jou ras zo negatief beschreef Raya. Jullie zijn schuw, eenkennig en......
Raya's neus duwt tegen mijn mond. Hij geeft me een lik over mijn neus.
Waarom kan dat jou schelen wat iemand zegt over mijn ras. Wij weten de waarheid toch. Wij kennen de geschiedenis van mijn ras die al zo lang terug gaat.
In 1900 werden mijn voorouders al aan het hof van de koninklijke familie uit het Huis Habsburg geboren.

Er zijn zelfs berichten en tekeningen waarin witte herders omschreven worden als herdershonden die het vee bewaakten en hoeden in 1700.
Begin 20 ste eeuw werd ons ras aan de duitse herder verbonden.De stamvader van de Duitse - en Witte herder had witte voorouders. Iets wat de fokker maar liever negeerde, want hij wilde het witte er juist uit hebben.
Ja Raya en toen begon eigenlijk de ellende pas.
De witte kleur zou opeens de vacht van de Duitse herder flets maken en daarom had de witte herder geen recht meer op een bestaan. Geprobeerd werd om jullie uit te laten sterven.
En daarom maakt het me ook zo boos dat iemand nu........

Raya legt zijn poten op mijn schouders en kijkt uit de hoogte op mij neer.
Sterk, een oerkracht uitstralend. Met een enorme wijsheid in zijn ogen.
Dat hoort nou echt bij jou ras Marianne, boos worden om wat een ander zegt. Wat veranderd er aan de waarheid als een ander het tegendeel beweerd.
Wat neemt het van mijn ras af?
Niets Raya, maar.....
Laat het dan.
Wij weten beter.

Opeens voel ik tandjes om mijn hand sluiten, 2 nieuwsgierige ogen kijken ons aan.
Is het werkelijk waar......
Bestaat mijn ras uit hulphonden,reddingshonden. Werken ze in sommige landen als politiehonden en zijn er beroemde filmsterren tussen.
Ja Kiya dat is ons ras, juist omdat we evenwichtig zijn,zelfvertrouwen hebben, onbevreesd zonder vijandig te zijn.We beschermen onze baas en zijn huis,dat komt nog door onze geschiedenis als hoeders van het vee. We zijn wat gereserveerd naar vreemde toe, maar altijd zonder angst.
 En ben ik ook zo Raya?
Kijk maar in een sloot Kiya en je ziet je spiegelbeeld, en als je goed in je ogen kijkt zie je de kracht,wijsheid en de rust van je voorouders.

Kiya loopt weg, hapt in gedachten in een mouw van een trui die over de stoel hangt en trekt hem op de grond. Haar kontje zakt en terwijl ze een plasje doet voelt ze zich opeens vol trots....zij hoort tot dat geweldige ras ,een ras die helden in zich heeft, mensenredders en helpers ..... de Witte Herder!!

Zo simpel een plasje opruimen....

Een plasje opruimen zou zo simpel moeten zijn.Je pakt een stuk wc papier,wrijft over het laminaat en pakt nog een stukje om het nog even extra na te drogen.
Met de mop eroverheen en klaar ben je.

Maar niets is minder waar.

Je zit 's avonds op de bank, en achter je hoor je een klein watervalletje wat betekent dat  een 13 weken oud wurmpje haar kontje omlaag doet en alles laat lopen wat haar op dat moment dwars zit, een zucht van opluchting slaakt en vervolgens weer heerlijk op een botje gaat kauwen.
Je stapt op van de bank, en loopt gewapend met wc-rol naar de plaats des onheils.
Maar hoe goed je ook zoekt, nergens een plasje te bekennen.
Ganglamp aan ,de grond van alle kanten bekijken maar nergens ook maar iets te vinden. Tot je .... op een totaal andere plaats dan je dacht het plasje vind,waar je ondertussen al tig keren door heen bent gelopen.
Maar je bent geen pieperd dus dept moedig met het wc papier het plasje op.

Net iets papier te weinig......
Je draait je om en pakt nog iets meer wc papier,terwijl je in je ooghoeken opeens een wit flitsje ziet die er met een nat druppend wc papiertje vandoor gaat.
Je gooit al je gezag in je stem en zegt 'nee'
Wat heel stoer staat en voor toeschouwers waarschijnlijk heel serieus zal klinken, maar daar heeft dat witte monstertje lak aan.
Dus ren je achter haar aan........

Les 1 in de opvoeding van de pup.
Ren nooit achter de pup aan, laat hij altijd naar jou toe komen......

Vrolijk springt ze door de kamer, met achter haar aan wapperend een spetterend urinedoorweekt wc papiertje.

Voor je eindelijk het papiertje te pakken hebt, de oorspronkelijke plek des onheils hebt drooggeveegd, is de hele kamer ondergedruppeld, ben je overal al een paar door heen gelopen,zie je natte voet en pootsporen door de hele kamer en ligt er een hele tevreden pup op de mat na te genieten van dat ontzettend leuke spelletje.

1 voordeel, je pup vind je helemaal te gek!

Shyra 1 jaar bij ons :-)

Oudjaarsdag 2008.


Hans was het zat. Op 30 december werd hij wakker en zei, ik ga op zoek naar een hond.
Na in dit jaar zowel Shita als Saba verloren te hebben raakte we steeds meer in een spiraal van negativiteit. Tuurlijk we hadden onze Raisa nog,en wat een geluk en wat een wonder. Al een dik jaar kanker, maar nog steeds was ons meisje bij ons.
Maar het was zo stil, en we miste zo erg de honden maar ook hondengeluiden en liefde om ons heen.
Dus Hans zei voor mij totaal onverwachts.....vandaag ga ik op zoek naar een hond.

We hadden al een paar keer een malthezerpup gezien in de buurt, 3 x een verschillende pup en het leek bijna een teken dat we een malthezer zouden krijgen. Geen enkele andere hond trok ons meer,maar tot 3 x toe viel ons oog apart van elkaar op een 3 verschillende malthezerpups.
We kregen een adres van een opvanghuis voor honden.Dus snel gebeld en ze had hondjes. Ze noemde een rijtje op van de honden die bij haar waren en zei op het laatst.....oja en morgen komt er een malthezertje uit Amsterdam.Ik weet nog niets over het hondje ,ook niet hoe oud hij is.
Oh maar dat word hem hoor ,zeiden we tegen elkaar. Dat kan gewoon niet missen.
Of het ons uit kwam dat ze de volgende avond op oud jaarsavond bij ons zou komen met wat hondjes, want ze moest toch in de buurt zijn om een logeehondje thuis te brengen.
Nou, ons kon het niet snel genoeg zijn.

7 Uur zou ze hier zijn. En het duurde en duurde maar. 7 uur niemand, 10 over 7 niemand, kwart over 7 niemand.
Zenuwen gierde door mijn lijf.Het leek wel of ze nooit zou komen.
Eindelijk 10 voor half 8 ,daar kwam ze aan. Sorrie hoor ,dat ik zo laat ben, zei ze, maar het liep allemaal nogal uit.
Geeft niets hoor, zeiden we stoer,alsof we van de zenuwen niet al onze nagels op hadden gegeten.

In haar armen een wit bolletje wol met prachtige ogen.Liefde op het eerst gezicht.
De andere hondjes die ze bij zich had,waren echt schattig,grappig en heel lief.Maar dat bolletje wol, die hoorde gewoon bij ons.Ook al wisten we niets van zijn verleden, niet eens hoe oud hij was, niet eens dat hij een hij was. Dat hondje hoorde bij ons.

En zo kwam Shyra bij ons.

Wat was hij stil die eerste avond, zo lief en zo moe van alle indrukken.
De hele avond heeft hij op schoot gelegen en geslapen. Toen we naar bed gingen kregen we hem niet wakker.Zo vast sliep hij.
De volgende ochtend werden we wakker en had hij overgegeven en probeerde het te verstoppen.
Schuchter en voorzichtig was hij.
Zijn veiligheid zocht hij meteen bij Raisa,naast haar ging ze liggen en daar voelde hij zich veilig.

Toen hoorde we dat hij 5 en half maand was, en bij de stichting was gekomen via een vrouw die hem uit de broodfok had gehaald. Alleenstaand was toen ze hem haalde,een vriend kreeg, in verwachting raakte en een bloedhekel aan hem kreeg. En dat was te merken aan zijn gedrag, mensen vertrouwde die niet.

Gelukkig heeft onze eigenwijze manneke zijn plekje helemaal gevonden. Hij is lief,aanhankelijk, aanbid Hans en wil het liefst de hele dag bij Hans zijn.
Steeds meer accepteerd hij mensen en vertrouwd ze.
En vandaag is hij dus precies een jaar bij ons

En wat hebben we geboft dat hij op onze weg is gekomen, zo'n bijzonder hondje wat zo ontzettend veel liefde geeft en mensen ondanks dat ze hem zo slecht hebben behandeld zijn eerste levensmaanden toch nog een kans geeft.

Wij weten zeker dat Shita en Saba hem op onze weg hebben gestuurd. Teveel toevalligheden.En dat maakt het nog een beetje meer bijzonder.



2 filmpjes gemaakt op 1 januari

De eerste sneeuw :-)

Vandaag was dus de eerste sneeuw voor Kiya. En ze vind het geweldig. Eerst natuurlijk heel voorzichtig een pootje in het natte koude witte spul zetten en even ruiken wat dat nu weer voor vreemdsoortig iets is.

Maar al snel blijkt het dus alleen maar heel leuk te zijn en kan je er zo lekker in happen.

Raya kreeg ook vraagtekens boven zijn koppie hangen. Zoveel heeft hij ook nog nooit meegemaakt. Geweldig vind hij het, rent als een dolle stier door de tuin, al happend in de sneeuw. Zijn neus helemaal wit en uitglippend over de sneeuw rent die achter Kiya aan.........dit is leuk man..... lijkt die te zeggen.

Shyra doet alsof het de gewoonste zaak is van de wereld. Een beetje hooghartig kijkt ze het herderspul aan als ze die zich daar zo ontzettend ziet uitsloven. Aandachttrekkers......lijkt hij te denken.

Maar al gauw krijgt de sneeuw toch ook vat op hem en rent die al blaffend achter en dan weer voor de andere aan.

Sneeuw is geweldig............... :-)

Terwijl Hans met Shyra in het bos is, vermaken Raya en Kiya zich heel goed in de tuin.

Naar Bennekom

Vanmorgen naar Bennekom geweest. Een voor Kiya vreemde plaats.

Ze vond het allemaal reuze interressant, overal werd gesnuffeld en gekeken. Bladeren in een hoopje werd gebruikt om heerlijk in te gaan rollen met alle grommende geluiden die daar schijnbaar bij horen.
Het was voor de maandagochtend best druk, veel auto's, brommers, rolstoelen ,mensen met rollators, fietsen. Genoeg dus om haar oogjes voor uit te kijken.
Maar onze timing was misschien niet helemaal goed, want ze was al snel moe. Achteraf bekeken had ze ook eigenlijk niet voldoende geslapen van te voren. Dit liet ze dus merken door het in de winkels op een huilen te zetten. En dat is hard hoor en klinkt heel zielig.Ik stond in de winkel bij de diepvries ,terwijl Hans in begin van de winkel op een bankje zat, maar ik hoorde haar daar van verre afstand huilen.......

Ze is er erg goed in om ons duidelijk te maken als haar iets niet bevalt.

Zitten gaat steeds beter. Ook met al die afleiding op straat, ging ze netjes met behulp van een brokje aan de stoeprand zitten voor we over staken.
Het is zo een lief gezicht als zo een miniatuurhondje op commando gaat zitten. Heel wijs

Je merkt ook dat ze alles eigenlijk heel snel door heeft. Het woord "nee" begint ze ook al steeds meer te begrijpen.Wat wel lekker is als ze haar bekkie weer even om een tafelpoot of een kabel van de internet verbinding legt.......

Het maandelijkse alarm maakte geen enkele indruk op haar.

In de auto zit ze nog in de mand, ze blijft er goed in zitten, vooral als je ,je hand erbij doet gaat ze vaak rustig liggen en kijkt om zich heen of valt in slaap. Maar ik denk dat als we een weekje of  2 verder zijn dat ze er dan niet meer in zal passen.

Thuisgekomen haar maar snel in de tuin gezet. En ja hoor....ze moest nodig plassen.
Op haar eigen manier is ze helemaal zindelijk. Er word niet buiten de tuin en het huis geplast en gepoept ........

En de laatste "oude"" berichtjes

Dag6

Ze doet het echt bovenverwachting goed.Is echt genieten.

Ze is ook al naar de dierenarts geweest. Alhoewel we alleen maar een wormenkuur moesten hebben vonden we het toch een beter idee om gewoon een afspraak te maken zodat ze dat dus ook al mee zou maken.
Ging allemaal helemaal goed.
In de wachtkamer maakte ze kennis met een Jack russel die de mevrouw die erbij was angsvallig naar zich toe trok. Toen Hans zei dat Kiya totaal nog niets wist van de wereld en net bij haar moeder vandaan was, dus zo jong mocht er gesnuffeld worden

Ze is een heerlijk parmantig en bijdehand meisje.
Het is echt geweldig om haar te zien spelen met Raya en Shyra.

Raya is zo voorzichtig met haar. In het begin was hij best onbenullig en moest ik vaak op mijn lippen bijten om het niet uit te kermen dat hij voorzichtig moest doen. Mijn bemoeizucht zou nou niet meteen helpen in goede verhoudingen natuurlijk. En maar goed ook ,dat ik buiten af en toe een ontsnapte kerm mijn mond toch aardig weet te houden, want het gaat dus heel goed.

Kiya kan hem echt behoorlijk op de huid zitten. Een gezellig ongestoord botje kauwen is er niet meer bij. Aan de andere kant van het bot loopt een klein monstertje te trekken aan het bot, en zodra ze merkt dat ze dat bot toch niet uit die poten krijgt begint ze maar aan die kant te knagen.
Zet ze even door en begint aanvallen op Raya zelf, dan legt hij zijn poot over haar heen en knaagt lekker door. Dan zie je dat kleine wurmpje alle kanten uit kronkelen om maar onder die poot uit te komen hahaha
Lukt het haar niet snel genoeg dan heeft een piep het resultaat dat de poot omhoog gaat.

Met Shyra kan ze het ook heel goed vinden.
Toen ze kwam was ze net zo groot als Shyra, maar nu is ze dus al groter. Dat is ook echt een leuk stel bij elkaar. Spelen veel met elkaar.Ben echt heel benieuwd of Shyra de roedelleider blijft. maar als ik Kiya zo zie,dan denk ik toch dat Kiya dat wel van hem over gaat nemen.

Trap lopen kan ze dus ook al.
Opeens stond ze op de vierde tree gezellig met de kat uit haar bakje te eten...

Het is net een vosje , met dat kleine spitse snuitje en die veel te grote oren
Echt een heerlijk wondertje.

En toen was Kiya ziek.

Opeens weigerde ze te eten en even later begon ze met overgeven.

Is dus even kort maar toch behoorlijk beroerd geweest. Overgeven de eerste avond, op het laatst leek het wel 1 keer in het uur. Er kwam alleen nog maar vocht en slijm uit. En je zag haar gewoon zwakker worden. Niet meer reageren op ons,niet meer reageren op de honden. Zo een zielig hoopje hond.

En in de ochtend had ze ook diarree.Dus meteen zaterdagochtend naar de da waar ze een infuus, antibiotoca en pijnstiller kreeg. Een buikgriep had ze dus.
Wat waren we blij toen ze zaterdagavond opeens weer actiever werd en je haar gewoon zag opknappen.
Zondag heeft ze weinig gegeten maar gelukkig begon ze al wel weer te drinken.
Het astronauten voer wat we mee hadden gekregen, weigerde ze.
Toen zij dat kreeg en de andere honden gewoon smuldier, storte ze zich als een bezetene op Raya's etensbak. Raya keek echt totaal verbijsterd op zijn bord neer hahaha
Haar toen maar wat smuldier gegeven. Terwijl ik met het bakje naar haar bord boog, wierp ze zich op het bakje en wilde het uit mijn hand trekken. Ze gedroeg zich echt alsof ze een jaar niets te eten had gekregen. En wat een kracht heeft ze zeg in die kleine kaakjes van haar, onvoorstelbaar.
Toch at ze maar weinig, gaf dus zelf heel goed aan wanneer het genoeg was.

Vandaag heeft ze ook nog wat minder gegeten dan normaal. Maar verder is ze helemaal de oude weer.
Ondeugend, ondernemend, actief en supervrolijk.

Vanmorgen zijn we naar de kinderboederij geweest. Ze vind al die dieren reuze interessant. Moest eerst even blaffen en zelf een grom laten horen. Maar toen die schapen zich er geen bal van aantrokken, ging ze toch maar over op snuffelen.
Jammer genoeg liepen de meeste dieren allemaal wat in het midden dus echt veel neuzen heeft ze niet gedaan.
Daarna nog even het parkje ingelopen en "hier" geoefend en aporteren.
Hier ging geweldig. En wat een prachtig gezicht, zo een klein bolletje wol, keihard naar je toe te zien rennen.
Apoteren krijgt ze ook al door. Alhoewel het natuurlijk ook geweldig is om lekker met die bal de andere kant uit te rennen en daar even lekker alleen te spelen.
Maar voor zo klein als ze is, vind ik dat ze het geweldig doet.

Hondjes die voorbij kwamen werden verschillend bekeken. Sommige moest ze tegen blaffen, andere ging ze snuffelen en sommige negeerde ze gewoon.
Een poosje met een man staan praten met een heel klein hondje. Ze rende op hem af toen hij haar riep en liet zich vol enthousiasme aaien. Hij deed dat ook geweldig. Door de knieen en onder haar kin aaien.Zulke mensen zou je allemaal tegen moeten komen
Ze vond hem zo aardig dat ze vrolijk met hem mee liep toen hij verder liep, alsof ze haar nieuwe baasje gevonden had........
Dat vonden wij persoonlijk toch wel een beetje te ver gaan hahaha...... dus zijn we maar gaan roepen en lokken en wegrennen om haar weer mee naar huis te krijgen. Uiteindelijk besloot ze dat het waarschijnlijk toch ook wel zielig was voor ons was als ze niet kwam en kwam toen weer met een enorme vaart naar ons toerennen


Thuisgekomen had ze dus goede trek. Toen maar even in de bench gedaan want ze begon al weer de andere uit te dagen om te spelen en het leek me toch een beter plan als ze eerst even ging slapen.
Met een mopperende zucht ging ze liggen, keek me even aan of ik wel gezellig bij haar bleef zitten naast de bench en viel toen bijna gelijk in slaap.

Nog wat "oude" berichtjes

Dag 2

Vanacht was dus onze eerste nacht met Kiya.

Omdat we beneden wilde slapen hadden we een luchtbed gekocht maar ja zonder pomp is het toch een behoorlijke klus om te blazen en zonder lucht erin ,ligt dus weer alles behalve lekker.
Dat was dus een hele slimme actie van mij
Dus hebben we het matras maar van het bed gehaald en die beneden gelegd. En ik moet zeggen dat slaapt heerlijk.

De honden vonden het erg interessant en lagen er met zijn allen in een tel op.
Na lang aandringen begrepen ze toch eindelijk dat ook wij daar wilde liggen. En zo droop Raya maar af naar zijn plekje en Kiya die toch wel moe was kroop de bench in.
Omdat ze zo makkelijk in de bench ligt en het een heerlijke plek schijnt te vinden dachten we even dat het deurtje dan misschien ook al wel dicht kon.Maar dat hadden we dus echt wel mis.
Mevrouw liet een erbarmelijk gejank horen alsof wij haar toch wel een enorm onrecht aandeden.
Dus het deurtje bleef gewoon nog maar open.
Het is echt een heerlijk geluid om naast zo'n slapend hondje te liggen. Af en toe laat ze een geknor horen als ze zich omdraait, wat zo tevreden klinkt.
Vanmorgen werd ze dus vroeg wakker. Raya kwam even bij haar kijken. Dus even naar buiten voor een plasje.
Opeens moesten Raya en Shyra ook erg nodig.
Weer binnen kroop ze weer zelf in de bench.


Later werd ik opeens wakker omdat er aan mijn neus geknaagd werd. Een poot werd in mijn oog geslagen en mijn kin kwam ook klem te zitten tussen scherpe puppie tandjes.
Even heb ik haar nog de hint gegeven dat de neus en kin van Hans daar veel beter voor geschikt waren, maar ze scheen toch erg verknocht te zijn op de mijne.
Daarna kroop ze over me heen en wilde met Shyra spelen. Maar die had daar absoluut geen zin in. Maakte dit met een grom duidelijk.
Kiya slaakte een dramatische zucht waaruit je op kon maken dat ze het er echt niet mee eens was. Maar ze kroop toen maar tegen Shyra aan , kopje op Shyra's kont en viel tevreden in slaap.

Vandaag ging het echt heel goed met haar. We hebben niets ondernomen. Vonden de dag van gister al zo vol met indrukken zitten dat ze vandaag alleen maar lekker rustig aan ons , en het huis wennen kon.
Ze zocht ook vandaag steeds de bench op als ze wilde slapen.
De katten vind ze eigenlijk helemaal niet interessant.
Eet heel goed en geeft aan als ze de tuin in wil........ om te spelen hahaha
Kijkt heel uitnodigend achterom of Raya en Shyra ook wel mee komen.
Omdat ik niet wil dat die altijd mee gaan, vooral in de nacht toch een gedoe dan, moesten die af en toe ook binnen blijven.
Maar dat was dan ook oke. En ze vermaakt zich prima alleen.

Zo apart wel, ik had toch verwacht dat ze moe zou zijn en nog wat timide zo die eerste 2 daagjes. Maar ze doet echt al of ze hier jaren woont.
Voelt zich helemaal thuis.
Heel ondernemend, niet van haar stuk te krijgen en weet precies wat ze wil.
Dat staartje zwiept de hele dag en ze vermaakt zichzelf uitstekend met de botten en speelgoed.
Doet trekspelletjes met Raya en Shyra. En zo leuk Raya die haar natuurlijk met 1 zwieper het speeltje af kan pakken, laat haar soms winnen.
Echt genieten is het met haar.
En net dat ik type dat ze als ze slaapt de bench op zoekt, ligt ze nu naast mijn voet te slapen , haar kopje rustend op mijn voet.
Ben echt heel blij dat het zo klikt tussen de honden.




Dag 3

Vanacht is het ook weer goed gegaan. Kiya heeft heerlijk geslapen tot een uur of 7 vanmorgen. Toen was het dus even speeltijd voor haar. Na een half uurtje was ze weer moe en ging weer slapen.


Vandaag hebben we haar een riempje omgedaan omdat we nog geen tuigje hadden. Ze reageerde daar erg goed op. Zat wel te krabben af en toe maar accepteerde het toch goed. Even met Hans een eerste wandelingtje gemaakt in de buurt, wilde toen wel gedragen worden en dat liet ze merken door met haar pootjes tegen zijn benen te gaan staan.Thuisgekomen moest ze even piepen toen ze vond dat dat rare ding om haar nek er nu wel lang genoeg had gezeten.

Vanmiddag even naar de dierenwinkel gegaan om een tuigje te halen. Ze liet zich in de winkel heerlijk door mensen aaien en keek wijs om zich heen. Het tuigje passen vond ze wel best. Ze bleef er zo netjes bij staan.
Maakte even kennis met de rotweiller van de dierenwinkel en spuugde het snoepje wat ze van de verkoopster kreeg steeds uit hahaha
Schijnbaar was het niet haar smaak,want een kattenbrokje wat Hans ergens uit zijn zak opdiepte at ze wel met veel smaak op.
Toen we het winkelcentrum uitkwamen zijn we daar op een veldje nog even een rondje gaan lopen voor eventuele dwarszittende plasjes of poepjes.
Ze vond het wel spannend door het hoge gras struinen en liep parmantig maar af en toe piepend aan de riem. Ik vind het zo verbazend dat ze gewoon mee liep,niet bokken, niets gaan zitten en niet meer opstaan..... gewoon mee lopen.Geweldig.We kwamen nog een paar mensen tegen met kinderen. Maar die hielden niet van honden blijkbaar want 1 meisje dook zowat de struiken in.
Voor Kiya toch ook weer goed.Weten dat mensen ook gewoon voorbij lopen en niet allemaal op haar duiken.
Thuisgekomen dacht ik dat ze wel in de bench zou duiken en zou gaan slapen.Maar zij uitten haar opgedane ervaringen dus door Shyra en Raya uit te dagen tot spelen.
En at ze haar eerste gedroogde pens.
Zo komisch hoe ze dat heel vastberaden meester maakte.Heerlijk vond ze het.
En nu....nu ligt ze dus uitgetelt te slapen. Al haar nieuwe indrukken in haar hondenleventje te verwerken.

Kiya's thuiskomst

Kiya is al even bij ons, maar hier nog even het verhaal van haar thuiskomst

Kiya is er dus

We hebben de honden elkaar laten ontmoeten in het bos. Raya en Shyra vonden dat wel heel vreemd zo een klein hondje.

Raya is echt een onbenul. Je merkt dan goed dat het echt nog een puber is, die geen benul heeft hoe zwaar die eigenlijk wel niet is met zijn 45 kilo. Als je hem zijn zin had gegeven was hij meteen begonnen met een heerlijk potje spelen en rennen. Veel met poten slaan. Dus we hebben hem wel wat ingedampt.

Thuisgekomen heeft Kiya de boel even onderzocht en kwam al gauw bij de bench van Raya terecht. Ze ontdekte het heerlijke kussen en ging er heerlijk op liggen slapen. Halverwege haar slaap kukkelde ze van het kussen af, wat heel dik is maar net 15 cm ofzo te klein voor de bench. Maakte haar dus niets uit. Ze sliep gewoon door op het koude ijzer hahaha Af en toe maakte ze een kreungeluidje, wat Raya en Shyra barinteresant vonden en die wilden dan meteen snuffelen wat er aan de hand was.
Maar omdat ze dan toch wel telkens wat wakker werd, mochten ze dat van ons niet meer.
Dus Raya ging er slim als hij was maar even lief naast liggen. Maar na een tijdje had hij het wel gezien en zocht zijn plekje in de keuken maar op.

Wakker geworden, werd even de tuin onderzocht en toen weer naar binnen, waar runderhuid botten lagen.Dat vond Kiya dus geweldig en al snel liep ze daarmee rond en begon er mee te spelen. Al grommend tegen het bot hem iets weg proberen te gooien. Geen gezicht hoe ze dat deed.
Met Raya spelen. Hem likken en in zijn haren hangen. Raya vind het allemaal heel erg leuk, maar door zijn pubergedrag merk je dat hij echt nog onbenullig kan zijn. Even een poot legt op Kiya die dan zowat tegen de grond gedrukt word. En hij heeft nog niet echt een stop. We moeten hem echt zeggen dat het over is, anders denk ik dat hij de hele dag met Kiya zou spelen en haar helemaal zou onderzoeken en besnuffelen. Dus zeggen we regelmatig over zodat Kiya toch ook het huis kan besnuffelen , kan slapen en haar eigen plekje kan vinden. Ook een hele poos op de grond met ze op de grond gelegen zodat Raya door krijgt dat gewoon rustig naast elkaar liggen ook een optie is. Raya op zijn rug met de poten in de lucht op een gegeven moment hahaha

Wat heel leuk is, is dat Kiya toen zij Shyra uitdaagde om te spelen dus zelfde gedrag vertoonde als Raya.....met de poot slaan

Tussen Shyra en Kiya gaat het allemaal wat rustiger. Wel is Shyra totaal verbijsterd dat Kiya ( die even groot is als hij) ook tussen de banken door kan lopen en onder de tafel.
En zo lief, toen Hans net thuis kwam met Raya en die wat er onbeduisd op Kiya afrende, ging Shyra zich er mee bemoeien en gromde zodat Raya rustig ging doen.

Wat een goede roedelleider is hij toch dat kleine manneke van ons


Wat ik ook zo grappig vind is dat Kiya met 7 weken beide oortjes al recht op had staan. Wat heerlijk eigenwijs staat dat.

6 weken en 4 dagen ,voor het eerst naar het bos

De pups gaan voor het eerst naar het bos toe. En wij mogen mee.

Alles moet natuurlijk onderzocht worden.

Wijs he, sommige hebben de oortjes al rechtop staan.

Op het laatst zijn ze toch wel wat moe en bekijken ze alles wat rustiger.

En vrijdag hadden we gehoord welk hondje onze Kiya word. En dat is dus Bo.

Hier op de foto boven en onder.

Bijzonder was wel dat ze een paar keer bij me kwam liggen, zonder dat ik meteen door had dat zij het was.Sommige van de andere pups kwamen ook wel even langs om in mijn haar te hangen, mijn touwtje van mijn jas te bijten, maar dan rende ze toch snel weer door naar al die interessante dingen die allemaal ontdekt moesten worden.

Maar Kiya bleef een paar keer echt bij me liggen.....

Ik vond het echt heel bijzonder om mee te mogen maken.

Eén jaar na Saba's overlijden

Ik kan me zo nog zo goed herinneren dat ik je voor het eerst zag.Drie dagen oud en zo ontzettend klein.Toen ik je later voor het eerst op mocht pakken ,kon je met gemak languit liggen op mijn hand.Een heel klein manneke.Maar hoe lief ik je ook vond en hoe sterk mijn aandacht ook altijd naar jou werd toegetrokken, ik wilde geen reutje. Dus jij zou het niet worden.Omdat we eerste keus hadden konden we de keus welk hondje het nu zou worden dus niet meer uitstellen.Maar het was zo moeilijk, leuk hoor al die pupjes, maar niet zo leuk als dat eigenwijze kleine manneke dat gerust alleen de wereld ging ontdekken als zijn broertjes en zusjes lagen te slapen.Hoe konden we nu voor een ander hondje kiezen, terwijl jij daar rond liep.En zo kwam jij ,ons eerste reutje ,dus in ons leven.

Op een week na was je 8 jaar bij ons. En wat hebben we van je genoten, ons kleine miniatuurhondje dat ons zo goed om zijn pootje wist te draaien. Alles kreeg je voor elkaar, door alleen maar naar ons te kijken.Wat heb je ons altijd vreselijk aan het lachen gemaakt. En wat was het een troost als ik weer eens ziek was en jij naast mij kroop. Zodra je uit het bos kwam hoorde ik je naar me toe rennen en naast me gaan liggen. Dat maakte ziek zijn dan minder erg omdat er een klein manneke in een rolletje tegen me aan kroop.

Toen werd je opeens ziek. Onderzoek na onderzoek wees helemaal niets uit.Eerst was het leukomie. Toen was het voedingsallergie. Toen was het toch weer leukomie.....maar omdat je maar niet zieker werd dachten ze toch weer aan voedselallergie.Eten wilde je bijna niet. Elke dag gaf je bijna over.Medicijnen, onderzoeken, specialisten, nog meer onderzoek, nog maar eens een echo.

Ik weet het niet meer zei de dierenarts.We kunnen gewoon niets vinden. Zijn bloed geeft aan dat hij iets heeft.Zijn gedrag verteld hij dat hij iets heeft. Maar ik weet het niet meer.Als het niet overging moest je naar de kliniek en daar zouden ze dan een biopsie doen van je maagwand.Opeens ging het goed.We waren zo blij.

Maar toen werd ik midden in de nacht wakker en hoorde je overgeven.Weer terug naar de dokter.Nu voelde ze opeens een bultje in je buik. Weer een echo gemaakt en nu was er iets op te zien, vlak bij de darm

Wat waren we opgelucht. Eindelijk wisten we wat het was, eindelijk kon je geholpen worden en eindelijk kon je daarna genezen.

De avond voor je operatie raakte ik opeens in paniek. Hij gaat dood wist ik. Voor het slapen gaan at je wat kattenbrokjes en ik wilde dat allemaal opslaan in mijn geheugen, het geluid, hoe je at, alles moest in mijn geheugen gegrift worden. Want dit was de laatste avond samen.Ik duwde het weg en hield me voor dat je niet dood zou gaan, want eindelijk wisten ze wat je had, en eindelijk zouden ze het weghalen.Nee... ik met die stomme voorgevoelens altijd. Ik had het helemaal mis. Jij zou blijven leven en minstens de 17 halen.

We bleven bij je toen je onder narcose ging. Ik aaide je koppie, legde mijn wang tegen je aan en zei......Niet bang zijn manneke, voor je het weet lig je weer veilig op je plekje. Ben je weer veilig thuis.

Hoe mis kon ik het hebben.Je werd niet meer wakker en wij moesten komen om afscheid van je te nemen, terwijl jij onder narcose lag.
Zo klein als je er lag, zo lichamelijk aanwezig maar jij was er al niet meer.Alles verliep in een waas. Ik voelde me zo beetgenomen. Het was gewoon allemaal niet waar. Niet jij.Jij hoorde nog lang niet te gaan. Jij hoorde zo ontzettend bij mij.
En nu vandaag een jaar later is alles weer terug.Alsof je opnieuw overleden bent en mij weer vol verbijstering en ongeloof achterlaat.

Niet ook jij.Jij had nog lang niet mogen gaan.

Vijf Weken zijn ze alweer

Aankomende anderhalf week krijgen de pups het druk.
Kreeg met de mail hun weekprogramma

De eerste enting ( en lich.onderzoek) van de pups staat gepland op 11 november.Het chippen door de Raad van Beheer staat gepland op 11 november

De karaktertest staat gepland op 13 november. Die dag zal dus duidelijk worden welke pup naar welke nieuwe baasjes gaan.

Op 14 november gaan we met de pups een uitstapje maken naar het bos om ze te wennen aan auto rijden en de eerste indrukken van buiten op te doen.

Dan gaan wij dus mee.Leuk hoor dan weten we dus wie onze Kiya word.....

Vanaf 17 november mogen de pups( als ze stabiel genoeg blijken te zijn in de karaktertest ) gaan verhuizen naar hun nieuwe huis.